Ne garip, ben hiç böyle planlamamıştım halbuki...

Can Atilla’nın "Cariyeler ve Geceler " ve "1453 Sultanlar Aşkına " albümlerinden sonra dün Löker ile Moda semalarında gezinirken "Hürrem sultan" üçlemesinin "Aşk-ı Hürrem" ile son bulduğunu gördüm.

Böyle bir üçleme yapma fikri birkaç sene önce "Gayrı Resmi Hürrem" adlı tiyatro oyununun müziklerini yaptıktan sonra netleşmiş, bu albüm ise Kanuni‘nin Hürrem‘e yazdığı tahmin edilen şiirlerden seçmelerin "Rüştü Asyalı" ile birlikte hazırlanması sonucunda ortaya çıkmış. Albümde vokaller ise diğerlerinde de olduğu gibi gene "Ayça Dönmez"‘e emanet edilmiş.

İlk iki albüm gibi serinin bu son albümü de dinlemesi hayli keyifli, bir o kadar kaliteli ve etkileyici. Albüm içinden çıkan kitapçık üçlemeyi şöyle tarif ediyor, nedense pek beğendim, paylaşmadan geçemeyeceğim;

O zamanlar başka bir müzik vardı, bilmek imkansız ama hayal edebiliriz…

Osmanlı’nın en güçlü ve tehlikeli kadını Hürrem‘i müzikle anlatmak.. Bu üçleme onunla başlamıştı ve onunla son buluyor. Ne garip, ben hiç böyle planlamamıştım halbuki…