RC1

Bundan birkaç saat önce geldi bu dünyaya, yanında da en iyi iki arkadaşı vardı, o kadar güzel, sade ve temizdi ki bakmaya doyamadık bir süre. Bir havlayan bir miyavlayan hoş ses tonu ile etrafına bakıyordu meraklı gözlerle. O geldiğinde çevresinde insanlar olacak, ona destek olacaklar, kendi ayakları üzerinde durabilecek, türünün sayılı örneklerinden olacak, bir dönemi kapatacak dediğimizde gülenler şimdi malesef aynaya bakıp kendilerine gülüyorlar, ya da biz onlara hali hazırda yeterince güldük.

1 sene kadar önce 2 elin parmakları kadar insanla başlayan engelli maraton, onlarca harika aktif geliştirici, en gelişmişinden paket yöneticisi, en güzelinden sistem yapılandırıcısı, en basitinden yüzlerce paketi, binlerce destekleyicisi, test edeni, hata gireni, hata çözeni, yorum yapanı, eleştireni ve TÜBİTAK/UEKAE gibi bir kurumun desteği ve olası (şimdilik mütevazi olalım) müşterileri ile son düzlüğe ulaştı artık. Kimi zaman göz göre göre engellere takılsak, kimi zaman o engellere takılmamız için çelme takmayı deneyenler olsa da bitiş çizgisine az kaldı.

Adım adım bu yarışta bizimle koşan herkese teşekkür eder, bizi izlemeye devam edin der, boş konuşup boş gezenlerden olmamanın verdiği gurur ve onların kim olduğunu bilmenin verdiği zevkle kendimi uykumun kollarına bırakırım.

Hoşgeldin Pardus, iyiki varsın. Selamım olsun...